Κατηγορίες
wri εξωτερικό νέα

Τουρκία: Ο αγώνας των αντιρρησιών συνείδησης σε κρίσιμη καμπή

Σημαντικές εξελίξεις υπήρξαν τους τελευταίους μήνες στην Τουρκία σε σχέση με το κίνημα των αντιρρησιών συνείδησης, το οποίο φαίνεται αργά αλλά σταθερά να μπαίνει σε δημόσια συζήτηση στην τουρκική κοινωνία

Η αρχή έγινε τον Γενάρη, όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τουρκία για παραβίαση του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μετά από προσφυγή του Τούρκου αντιρρησία Osman Murat Ulke.

Ο Ulke, Πρόεδρος του Αντιπολεμικού Συνδέσμου Σμύρνης, στο διάστημα από τον Αύγουστο του 1995 μέχρι τον Νοέμβριο του 1998 δικάστηκε οχτώ φορές για την άρνησή του να καταταγεί στον στρατό, ενώ φυλακίστηκε για συνολικά 701 μέρες.

Το Δικαστήριο δέχτηκε πως οι συνεχείς κλήσεις του Ulke για κατάταξη και οι συνεχείς διώξεις και καταδίκες για το ίδιο ουσιαστικά αδίκημα, συνιστούν απάνθρωπη και ταπεινωτική μεταχείριση απέναντί του. Ως αποζημίωση, του επεδίκασε το ποσό των 10.000 Ευρώ.

Να σημειωθεί πως την ίδια ακριβώς τακτική ακολουθεί και ο ελληνικός στρατός, με πλέον πρόσφατο παράδειγμα τον Λάζαρο Πετρομελίδη, ο οποίος από τον Μάη του 1998 μέχρι σήμερα δικάστηκε 14 φορές, εισπράττοντας πρωτόδικα 6,5 συνολικά χρόνια φυλάκισης, που στο εφετείο μειώθηκαν στους 25 μήνες. Η φιλοσοφία αντιμετώπισης των αντιρρησιών από τους δύο στρατούς (εν μέρει και τον ισραηλινό), είναι ανατριχιαστικά όμοιος.

Η απόφαση αυτή άνοιξε τη συζήτηση στην Τουρκία, αναφορικά κυρίως με την μη ύπαρξη εναλλακτικής υπηρεσίας και τους λόγους που αυτό συμβαίνει. Τόσο οι εφημερίδες όσο και η τηλεόραση ασχολήθηκαν με το ζήτημα, που βέβαια συνδέεται με την γενικότερη προσέγγιση της Τουρκίας στην Ευρώπη, όπως συνέβη και με την Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια.

Στις 10 Απρίλη ο κουρδικής καταγωγής Halil Savda δημοσιοποίησε την άρνησή του να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό μέσα από το τηλεοπτικό κανάλι Roj TV.

Ο Savda, 32 χρόνων, έχει ως τώρα μείνει εννιά χρόνια στη φυλακη ως μέλος του ΡΚΚ. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων υπέστη πολλές φορές βασανιστήρια και κακομεταχείριση, γεγονότα τα οποία επικαλέστηκε για την άρνησή του, ενώ δύο φορές οδηγήθηκε μετά την αποφυλάκισή του σε στρατιωτική μονάδα, από την οποία λιποτάκτησε, αφού και εκεί η μεταχείριση του ήταν η ίδια.

Στη δήλωση του ο Savda καλούσε όλους να βοηθήσουν ώστε «να στερέψουν οι πηγές του πολέμου», ζητώντας από τους νέους της περιοχής να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και να μην καταταγούν.
Την επόμενη μέρα της άρνησής του ο στρατός εισέβαλε στο χωριό του, και έψαξε όλα τα σπίτια, χωρίς να καταφέρει να τον εντοπίσει. Δεν είναι γνωστό που ακριβώς βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Για συμπαράσταση και υποστήριξη: link

Η δήλωση του Halil Savda δημοσιεύτηκε στην κουρδική εφημερίδα «Gundem», με πρωτοβουλία της δημοσιογράφου Ozbaris, η οποία πλέον αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης 12 χρόνων!. Το άρθρο της με τίτλο «Μην πάτε στρατό!», πρότεινε την ανυποταξία ως αντίδραση στη βίαιη καταστολή που εφαρμόζει ο τουρκικός στρατός στις κουρδικές επαρχίες.

Η Ozbaris έχει ήδη σε βάρος της διώξεις που επισύρουν ποινές 9 χρόνων, για σειρά αντιμιλιταριστικών άρθρων που είχε γράψει από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο του 2005. Αναμένεται να δικαστεί με βάση το άρθρο 318 του τουρκικού ποινικού κώδικα, με βάση το οποίο «όποιος ενεργεί με τρόπο που αποθαρρύνει τους πολίτες να καταταγούν στο στρατό, τιμωρείται με ποινή 6 μηνών ως 2 έτη, η οποία προσαυξάνεται κατά το μισό αν το αδίκημα τελείται μέσω του Τύπου». Για περισσότερα: ebco-beoc.org

Με την ίδια κατηγορία δικάζεται από τις αρχές Ιούνη και η Perihan Magden, δημοσιογράφος του εβδομαδιαίου περιοδικού Yeni Actuel, η οποία μέσα από τη στήλη της υπερασπίστηκε τον αντιρρησία Mehmet Tarhan, ζητώντας δημόσια να υπάρξει και στην Τουρκία εναλλακτική υπηρεσία.

Η Magden αρνήθηκε πως προτρέπει τους νέους να μην στρατευτούν, τόνισε όμως πως θεωρεί την αντίρρηση συνείδησης θεμελιώδες δικαίωμα και είναι καθήκον της να το υπερασπιστεί. Πρόσθεσε επίσης πως «Όχι, ο κάθε Τούρκος δεν είναι υποχρεωμένος να έχει γεννηθεί στρατιώτης, δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει τη στρατιωτική θητεία, δεν είναι υποχρεωμένος να πεθάνει σα στρατιώτης και δεν είναι υποχρεωμένος να αντιμετωπίσει τη πιθανότητα να σκοτωθεί κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας».

Έξω από το δικαστήριο σημειώθηκαν επεισόδια ανάμεσα σε υποστηρικτές της και σε ομάδες ατόμων που αυοχαρακτηρίζονταν ως «οι οικογένειες αυτών που μαρτύρησαν». Η δίκη της Magden διακόπηκε για τις 27 Ιουλίου, ενώ οι Τούρκοι αντιμιλιταριστές ήδη οργανώνουν την νομική και πολιτική υπεράσπισή της.
Για συμπαράσταση και υποστήριξη: ugur@savaskarsitlari.org, ossi@savaskarsitlari.org