Κατηγορίες
ελλάδα εξοπλισμοί τύπος

Νταβατζιλίκι και δημόσιες σχέσεις…

Του Γιώργου ΚΥΡΙΤΣΗ,

Η κατ’ αρχήν απόφαση του ΚΥΣΕΑ για την αγορά 450 τεθωρακισμένων ρώσικων οχημάτων μάχης πεζικού (ΤΟΜΑ) ΒΜΡ 3 προς 3 εκατ. ευρώ το κομμάτι είναι προκλητική όπως ακόμα πιο προκλητική είναι η αγορά δύο νέων αεροσκαφών VIP. Η αγορά των ΤΟΜΑ είναι προκλητική λόγω συνολικού κόστους σε μια φάση οικονομικής δυσπραγίας. Εάν μάλιστα ακολουθήσει κανείς τη συλλογιστική Αντώναρου σχετικά με το πόσα έργα θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν με το έλλειμμα της Ολυμπιακής, με τα χρήματα που θα δαπανήσουμε για τα ΒΜΡ3 θα μπορούσαμε να φτιάξουμε τρεις φορές το πάρκο του Ελληνικού (χωρίς τις πολυκατοικίες του Σουφλιά) και να αναδασώσουμε την Πάρνηθα μέχρι τον Γράμμο.

Αν υποτεθεί ότι τα ΤΟΜΑ χρειάζονται (για να πάρουμε την Πόλη, να σκοτώσουμε τους άντρες και να βιάσουμε τις γυναίκες για να λένε τα παιδιά ότι έχουν Έλληνα μπαμπά, όπως λέει και ο ύμνος των τεθωρακισμένων), η αγορά είναι συμφέρουσα καθώς τα εν λόγω είναι φθηνότερα και απείρως ισχυρότερα εξοπλισμένα από τα αντίστοιχα δυτικά. Μάλιστα είναι διπλά χρήσιμα καθώς είναι αμφίβια οπότε μπορούν να διασχίσουν και τον πλημμυρισμένο Έβρο αφού δεν μας περισσεύουν λεφτά για αντιπλημμυρικά.

Πώς καθίστανται όμως τα ΤΟΜΑ απαραίτητα και μάλιστα σε τόσο μεγάλους αριθμούς; Τα ΤΟΜΑ συνοδεύουν στο πεδίο της μάχης τα άρματα μάχης. Όσο περισσότερα άρματα μάχης έχεις τόσο περισσότερα ΤΟΜΑ χρειάζεσαι. Ο στρατός έχει περι τα 1.800 άρματα και περι τα 2.000 τεθωρακισμένα οχήματα πεζικού. Αγόρασε πρόσφατα άλλα 170 σύγχρονα γερμανικά άρματα LEO2A6 έναντι 1,7 δισ.

Άρα χρειάζονται συνοδευτικά και έτσι αγοράζονται τα ρώσικα. Αυτή είναι η “τεχνοκρατική” λογική, η οποία ωστόσο δεν φτάνει σε βάθος τέτοιο ώστε να διερωτηθεί αν χρειάζονται τόσα άρματα. Οι σύγχρονοι πόλεμοι δεν είναι πόλεμοι αρμάτων. Στις ορεινές και νησιωτικές χώρες ακόμα περισσότερο. Ωστόσο η Ελλαδάρα χρειάζεται χιλιάδες τεθωρακισμένα και δεκάδες μονάδες που με τη σειρά τους χρειάζονται δεκάδες ανώτατους και γι’ αυτό ο Ε.Σ. διαθέτει περισσότερους στρατηγούς από τον αμερικάνικο στρατό. Βεβαίως δεν επαρκούν οι φαντάροι, αλλά αυτό λύνεται με την πρόσληψη χιλιάδων ΕΠΟΠ, εκτός ΑΣΕΠ φυσικά. Δεν είναι δα και πολλοί οι τομείς του δημοσίου που μπορούν να κάνουν αθρόες προσλήψεις.

Αυτή είναι η μία πτυχή. Ένα παράδειγμα εξηγεί μια άλλη πτυχή: Η Ελλάδα διαθέτει περί τα 180 F16, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να τα εξοπλίζει ούτε να τα πετάει. Συχνά καθηλώνονται ελλείψει καυσίμων, ανταλλακτικών είτε πετούν άοπλα και χωρίς αυτοπροστασία. Και καμιά φορά πέφτουν όπως προχθές και δεν δουλεύει ο πομπός αναγκης και πνίγεται ο χειριστής και τον μαζεύουν οι Τούρκοι –θρίαμβος.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Για δύο λόγους: Πρώτον διότι όσο περισσότερες “πλατφόρμες” διαθέτει κανείς, τόσο μεγαλύτερες ανάγκες δημιουργεί για όπλα και ανταλλακτικά, οπότε οι προμηθευτές και οι εδώ συνεργάτες τους “δενουν τον γάιδαρό τους” για δεκαετίες. Δεύτερον και κυριότερο: Αγοράζουμε τόσα οπλικά συστήματα όσα είναι τα χρήματα που πρέπει να ξοδέψουμε, διά την τιμή μονάδος. Τόσο απλά.

Αυτές οι δουλειές δεν είναι “αμυντικές δαπάνες”, είναι “οικονομική διπλωματία. Ο Καραμανλής πάει την άλλη εβδομάδα στον Πούτιν. Δεν θα πάει με άδεια χέρια. Θα πάει με το κατιτίς του, το οποίο κοστίζει 1,3 δισ. συν τη διείσδυση της ρωσικής τεχνολογίας τεθωρακισμένων για πρώτη φορά σε χώρα του ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό άλλωστε αγοράζονται τεθωρακισμένα και όχι πυροσβεστικά αεροσκάφη Μπεριεφ 200.

Δίνεις χρήμα, αγοράζεις προστασία, κοινώς νταβατζιλίκι. Μετά τα ρώσικα τεθωρακισμένα θα αγοραστούν και αμερικάνικα F16, γύρω στα 15 προς 30 εκατ. το τεμάχιο. Και οι Γάλλοι κάτι θα πάρουνε. Εις υγείαν των κορόιδων.