Κατηγορίες
δήλωση Άρνησης Στράτευσης ελλάδα Σ.Α.Σ.

Θοδωρής Δημητρακάκης – Άρνηση Προσέλευσης Ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής

Την 12/03/18 κατέθεσα στις αρμόδιες αρχές αίτημα να αναγνωριστώ ως αντιρρησίας συνείδησης, επισυνάπτοντας όλα τα απαραίτητα δικαιολογιτικά που ο Ν.3421/05 ορίζει.

Μερικούς μήνες μετά και συγκεκριμένα την 25/6/18 καλούμε να προσέλθω ενώπιον της ειδικής επιτροπής του άρθρου 62, παράγραφος 1 του σχετικού, προκειμένου να εκθέσω τους ειδικότερους λόγους που επικαλούμαι ώστε να αναγνωριστώ ως αντιρρησίας συνείδησης, καθώς και να προσκομίσω τυχόν πρόσθετο στοιχείο με το οποίο να τεκμηριώνονται οι ισχυρισμοί μου.

Καθώς φαίνεται, στο κράτος που “είσαι ό,τι δηλώνεις”, σε ότι αφορά τους αντιρρησίες συνείδησης δεν αρκεί η αίτηση, ούτε η δήλωση των λόγων που αρνείσαι τη στάτευση, ούτε τα απαραίτητα δικαιολογιτικά που ο νόμος ορίζει. Θα πρέπει επιπροσθέτως (και χωρίς ο νόμος να το απαιτεί) να περάσω απο συνέντευξη τύπου ανάκρισης, να αποδείξω την ορθότητα των ισχυρισμών μου και να υποστώ έλεγχο του ενδιάθετου φρονήματός μου.

    Δηλώνω λοιπόν δημόσια πως αρνούμαι να παρουσιαστώ ενόπιον της επιτροπής για τους παρακάτω λόγους:

    1)Η συνεδρίασή της πραγματοποιείται στο χώρο του Γενικού Επιτελίου Εθνικής Άμυνας και όπως έχω ήδη δηλώσει στην προσωπική δήλωση άρνησης στράτευσης αδυνατώ για λόγους συνείδησης να παρουσιαστώ ενώπιον οποιουδήποτε στρατού, πόσο μάλλον στο επιχειρησιακό και οργανωτικό κέντρο του ελληνικού στρατού. Η παρουσία στρατιωτικών, ανώτερων πολιτικών και οπλοφόρων στρατιωτών στους χώρους που θα περάσω ώσπου να φτάσω στην αίθουσα συσκέψεων στον 5ο όροφο του ΓΕΕΘΑ με απωθεί και αποτρέπει οποιαδήποτε παρουσία μου.

    2)Η επιτροπή αποτελείται κατα 2/5 απο στρατιωτικούς και για κανένα λόγο δε θα λογοδοτήσω ούτε θα δεχθώ να υποστώ καμιάς μορφής ανάκριση από αυτούς. Δεν δίνω το δικαίωμα σε κανέναν να μου απευθύνει παράλογες ερωτήσεις ούτε να προσπαθήσει να με “νουθετήσει” με πατερναλιστικού τύπου φρασεολογία.

    3)Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης για μποϊκοτάζ της εξέτασης το οποίο και προσυπογράφω, θα αρνηθώ τόσο την εξέταση όσο και την ταυτόχρονη παρουσία μου. Δεδομένου οτι ως αντιμιλιταριστής οφείλω και διεκδικώ να μιλώ επί ίσοις όροις με οποιοδήποτε άνθρωπο καθώς και του ενδιαφέροντός μου να μιλώ με ανθρώπους διαφορετικών αντιλήψεων, δε θα ήθελα την ημέρα της αυτοπρόσωπης άρνησής μου να παρασυρθώ σε οποιαδήποτε άνιση συζήτηση-εξέταση απο τα μέλη της επιτροπής.

    4)Ως ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους Αλέξανδρο Κόκκαλη και Χρήστο Κοκκόλη που αρνήθηκαν να εξεταστούν απο την επιτροπή. Άμεσα να αναγνωριστούν ως αυτό που πραγματικά είναι, αντιρρησίες συνείδησης.

    5)Η πρόσκληση και μόνο να προσέλθω ενώπιον της επιτροπής αυτής με προσβάλλει σαν άνθρωπο και σαν πολίτη. Με επίσημα και δημόσια έγγραφα αιτούμαι, κάνοντας χρήση του αναγνωρισμένου δικαιώματός μου, να υπηρετήσω εναλλακτική πολιτική υπηρεσία, πολύ μεγαλύτερης διάρκειας, με τιμωρητικούς (όσο αφορά τις εργασιακές συνθήκες), εξοντωτικούς (όσο αφορά τις οικονομικές συνθήκες) και εκδικητικούς (οσο αφορά τη διάρκεια και τη γεωγραφική περιοχή της υπηρεσίας) όρους. Κι όμως, ως να μην λαμβάνεται υπόψιν η αίτησή μου, καλούμαι να επιβεβαιώσω πως δεν είμαι ελέφαντας. Σε αυτό το κράτος μόνο αιτήσεις βολέματος και ρουσφετιού γίνονται δεκτές και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες.

    6)Θεωρώ πως εν έτη 2018 έχω ίσα δικαιώματα με τους συμπολίτες μου και χρήζω ισότιμης αντιμετώπισης απο τις αρμόδιες για το συγκεκριμένο θέμα αρχές. Από τη στιγμή που κανένας  ‘Μάρτυρας του Ιεχωβά’ δεν καλείται να παρουσιαστεί ενώπιον της επιτροπής ύστερα απο αίτησή του και αναγνωρίζεται απευθείας, το ίδιο θα έπρεπε να ισχυέι και για τους υπόλοιπους πολίτες.

Αν μη τι άλλο, ο διαχωρισμός αυτός οδηγεί σε ενα διαχωρισμό των αντιρρησιών συνείδησης σε ‘θρησκευτικους’ και ‘ιδεολογικους’ κάτι το οποίο είναι καταχρηστικό και απαράδεκτο, ρατσιστικό, αναξιοκρατικό και δηλώνει πως ακόμα και η διαδικασία αναγνώρισης έχει εκδικητικό και τιμωριτικό χαρακτήρα.

    Αρνούμαι επίσης να αποστείλω οποιαδήποτε βεβαίωση αφορά την προσωπική μου δράση σε συλλόγους, συλλογικότητες και κινήσεις σχετικές ή άσχετες με τον αγώνα για την αυτοδιάθεση των λαών και την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Το να μπω στη λογική ”όσο περισσότερες βεβαιώσεις, τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνει δεκτό το αίτημα μου” δε συνάδει με τον γενικότερο τρόπο σκέψης μου. Στο δικαίωμα στην άρνηση στράτευσης και τη δυνατότητα εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας δεν προηγούνται οι κοινωνικά/πολιτικά/συγγραφικά δραστήριοι  ούτε οι καλά προετοιμασμένοι να απαντήσουν στις ερωτήσεις τις επιτροπής ούτε όσοι έτυχε να έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια να εξωτερικεύσουν τις πεποιθήσεις τους. Τα δικαιώματα είναι για όλους. Και θα πρέπει να γίνονται σεβαστά από όλους, συμπεριλαμβανομένων των μελών της επιτροπής και του αρμόδιου υπουργού.

    Η μη παρουσία μου στην εξέταση να μην αποτελέσει αυτή καθαυτή λόγο απόρριψης, όπως έγινε στην περίπτωση αναγνώρισης του Ι. Γκ., οποίος το 1998 είχε κληθεί και αρνηθεί να παρουσιαστεί ενώπιον της επιτροπής, στέλνοντας υπόμνημα, ωστόσο αναγνωρίστηκε με την
Φ. 429.39/19/342946/Σ.91/2.2.1999 απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.

    Να αναγνωριστούν όλοι οι αντιρρησίες που υποβάλουν αίτημα, ανεξαρτήτως των λόγων που επικαλούνται.
    Αλληλεγγύη σε όσους αρνούνται να μπουν στο στρατό και σε όσους υπηρετούν εναλλακτική πολιτική υπηρεσί
    Να καταργηθεί η επιτροπή ελέγχου συνείδησης και να μεταφερθεί η εξέταση των αιτήσεων για καθεστώς αντιρρησία συνείδησης από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε ένα ανεξάρτητο πολιτικό τμήμα υπό τον πλήρη έλεγχο πολιτικών αρχών.

    Για την προβληματική διαδικασία αναγνώρισης έχουν γραφτεί και γίνει πολλά τα προηγούμενα χρόνια, από οργανώσεις και ανθρώπους που αφιερώνουν το χρόνο και την ενέργειά τους για να πετύχουν αυτό που σέ άλλες χώρες είναι αυτονόητο. Η εμμονή κάποιων να δυσκολεύουν τις ζωές μας δε θα μας αποθαρρύνει απο το να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ούτε θα μας αναγκάσει να πιάσουμε ποτέ οπλο. Για κανένα λόγο δε πρόκειται να υπηρετήσω ουτε ένα λεπτό στο στρατό και γι’ αυτό θα υπηρετήσω εναλλακτική πολιτική υπηρεσία με δίκαιους και μη τιμωρητικούς όρους.

Δημητρακάκης Η. Θεόδωρος

Κυπαρισσία, 24/06/18