Κατηγορίες
δήλωση Άρνησης Στράτευσης ελλάδα φίλοι/ες

Ευγενειάδης Αναστάσιος

Προς τη Στρατολογική Υπηρεσία Κεντρικής Μακεδονίας

Από την πρώτη στιγμή μέσα στην πορεία του ανθρώπινου είδους στη Γη, στην οποία άνθρωπος επέβαλλε την κυριαρχία του πάνω σε κάποιον άλλον άνθρωπο γεννήθηκε ένα ένστικτο ανάγκης για αυτήν την επιβολή της κυριαρχίας. Ανάγκη που πηγάζει είτε από φόβο, είτε από την απληστία και το συμφέρον.

Η παραπάνω ανάγκη ως κομμάτι της ανθρώπινης φύσης έκανε την εμφάνισή της συ νεχώς ανά τους αιώνες, αρχικά με τη χρήση των πρωτόγονων όπλων, κατόπιν σε μεγαλύτερη κλίμακα με επεκτατικούς και εμφυλίους πολέμους. Αμέτρητες πόλεις έχουν καταστραφεί και αμέτρητοι λαοί έχουν εξαφανιστεί σε αυτό το βωμό πριν προλάβουν να καταγραφούν από το μελάνι της ιστορίας (π.χ. ιθαγενικοί λαοί υπό την ισχύ των όπλων των αποικιακρατικών λαών).

Στη σημερινή εποχή η έκφραση αυτού του πρωτόγονου ενστίκτου στη μεγαλύτερή του κλίμακα είναι οι στρατιωτικές δυνάμεις των διαφόρων κρατών. Με τους πολίτες ενός κράτους να απαρτίζουν ένα υγιές σώμα ο στρατός δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα όπλο, ένα ψυχρό αντικείμενο που δεν ανήκει σε αυτό το σώμα. Ο σκοπός του παραμένει ίδιος με όλα τα όπλα. Στην ενεργητική&nb sp;του έκφραση ταυτίζεται με τον πόλεμο και το θάνατο, κάτι που έχει γίνει κομμάτι της ζωής του σημερινού ανθρώπου, είτε το συναντά καθημερινά δίπλα του, είτε το έχει συνηθίσει από την καθημερινή του ενημέρωση. Στην παθητική του έκφραση από την άλλη ταυτίζεται με την τρομοκρατία, όχι την «τρομοκρατία», όπως αυτή αναφέρεται στα Μ.Μ.Ε. και στην κυρίαρχη κρατική ιδεολογία, α λλά ένα «παιχνίδι» ισχύος και επίδειξης ανάμεσα στα κράτη για να ικανοποιήσουν το παραπάνω πρωτόγονο ένστικτο και να αποδείξουν στους εαυτούς τους, αλλά και σε άλλους πως είναι ισχυροί και πως όλοι θα έπρεπε να φοβούνται την οποιαδήποτε διαμάχη ή διαφωνία. Δεν είναι ανάγκη να σημαδέψουν κάποιον με ένα όπλο για να ζει φοβισμένος, παρά μόνο να του υπενθυμίζουν πως  κάποιος άλλος έχει ‘μεγαλύτερο’ όπλο από τον ίδιο.

Μετά από τόσους αιώνες λοιπόν, σωματικής και νοητικής εξέλιξης της ανθρωπότητας τίποτα δε φαίνεται να έχει αλλάξει και τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει όσο η νοοτροπία των ανθρώπων μένει απαράλλαχτη. Μόνο όταν τα μέλη μιας κοινωνίας αποφασίσουν να αποβάλουν τις φοβίες και την ανάγκη κυριαρχίας τους θα μπορέσει η ανθρωπότητα να κάνει το επόμενο βήμα. Προσωπικά για ε μένα, το πρώτο βήμα είναι η άρνηση στράτευσης. Δεν μπορώ να διανοηθώ τη συμμετοχή μου σε κανένα πόλεμο, σε κανένα παιχνίδι κρατικής τρομοκρατίας. Αποβάλω αυτό το ένστικτο για τον ίδιο μου τον εαυτό, αλλά και με την ελπίδα πως θα αποτελέσω παράδειγμα και για άλλους μετά από εμένα. Αρνούμαι να είμαι το κομμάτι του οποιουδήποτε «όπλου». Κανένας στρατός, κανένα όπλο σε οποιοδήποτε μήκος και πλάτος τη Γης.

21 Μαΐου 2014
Ευγενειάδης Αναστάσιος